Ter aanvulling, en in de wetenschap dat het wat OT begint te raken....
Waar het om draait is wijzigings-beheer en batch-identificatie.
Bij wijzigings-beheer dient de constructeur aan te geven wat de ingangsdatum moet zijn.
Is dat onmiddellijk?
En hoe zit het met de bestaande voorraden, mogen die opgebruikt worden? Of moeten ze worden vernietigd?
En hoe zit het met lopende orders bij toeleveranciers, mogen die uitgeleverd worden volgens de oorspronkelijke specificatie/tekening? Of moet die beslist volgens de nieuwe tekening/specificatie geleverd worden?
Dát moet de constructeur aangeven, en in overleg met, cq in de "wijzigingscommissie" moeten daarover besluiten genomen worden. Bij die besluitvorming speelt inkoop en logistiek een duidelijke rol, het gaat immers om geld
Vervolgens is er de batch-identificatie.
Van elke geleverde partij moet ondubbelzinnig vast staan waar 'ie vandaan komt. Dat geldt niet alleen voor het eindprodukt, maar ook voor alle onderdelen die in dat eindprodukt zitten.
Dat is een zeer complex verhaal, het gaat daarbij vaak om getrapte stuklijsten, en elk daarvan zou bewaakt moeten worden. In de praktijk blijkt dat niet haalbaar.
Ik heb jarenlang met dit bijltje gehakt, verantwoordelijk zijnde voor produktie, logistiek en inkoop van ons produkt: hoogspanningsschakelinstallaties.
Daarbij gaat het om vele duizenden onderdelen van honderden toeleveranciers.
Ons bedrijf deed het ontwerp, ontwikkeling, engineering, tests, assemblage. Maar we maakten zelf geen onderdelen, we "assembleerden slechts". En deden uiteraard aan het eind de nodige tests om zeker te stellen dat alles OK was.
Veel van de daarbij toegepaste logistieke processen had ik afgekeken van automobielfabrikanten.....
Groet,
JW