Oké daar gaan we dan.
Begonnen met een Fiat Tipo 1.4i. Eerste auto, in 1 woord geweldig. 12 jaar uit, geen spoor van roest en 1,5 trouw elk weekend van Limburg naar Noord-Holland en terug gebracht. Zelfs met een meter sneeuw geen problemen, gewoon starten en rijden.
Daarna een Opel Astra 2.0 GT. Voornamelijk op verzoek van mijn vriendin. Tip voor wie hier nog geen ervaring mee heeft, NOOIT je vriendin de keuze van de auto laten bepalen (en nooit een rode Opel kopen, man wat een poetswerk).
Daarna een Seat Ibiza 1.6 SXE. Lekker pittig scheurijzertje dat je ook nog eens (bijna) overal kunt parkeren. Echter doordat familie ver weg woont, besloten te kijken naar iets groters en comfortabelers dus (vanzelfsprekend, was een kinderwens) een Citroën.
Gekozen voor een Citroën Xsara 1.8 16V VTS. Geweldige auto, zowel comfortabel alsook nog een beetje sportief. Maar door gezinsuibreiding (een hond, geen kinderen
moest er een grotere auto komen (een hond ter grootte van een uit de kluiten gewassen Labrador past toch niet zo goed in een 3 deurs Coupé)
.
Eerst gekeken in de klasse Opel Astra/Ford Focus/VW Golf enz. alleen dat was het toch niet. Toen besloten met vuist op tafel te slaan en een kinderwens te vervullen: Een Citroën met HP vering. Uiteindelijk uitgekomen bij de huidige C5. Wat een auto, verwacht geen spotieve aspiraties maar wat een comfort. Ben toch "bang" dat ik nu definitief
ben.
Nu op naar de volgende Citroën. Gezien het huidige tempo van auto's kan dit niet lang duren (maximaal 2 jaar per auto, de Xsara zelfs nog geen jaar).
Groet,
Niels
precies 14 dagen na het behalen van mij rijbewijs had ik een 9 jaar oude CX 2.0 athena.
van 2004 (edit: paar jaar verkeerd getypt) gereden tot september 2005
De meeste mensen vervullen de kinderwens toch met een andere techniek 
