Dat ben ik maar gedeeltelijk met je eens.
Met name omdat in het traject van de diagnose geen helderheid bestond over de mogelijke oorzaak, en ik heb helemaal ergens in het gebin al aangegeven hoe dit is gelopen.
Het is dit mij over komen.
En wel zodanig dat ik daarvoor uit vrije keus de verantwoordelijkheid geheel zelf heb genomen.
Mede overigens omdat ik vrij wilde zijn, a. in mijn besluitvorming;
en b. in de keuze hoe het op te lossen.
Door het "zelf" aan te pakken, was ik ook in staat om zelf te zien wat ik tegen kwam.
Dit zegt iets over het vertrouwen in de wijze waarop er gewerkt wordt (in Valence) en dat ik me niet gegijzeld wilde zien met onoverzichtelijke hoge kosten.
Met de garage (in Lamastre) heb ik s'morgens een gesprek gehad toen ik de boel had uitgebouwd, waarna zij, zo kwam ik er later op die dag achter, het gevoel hadden met een soort van emotionele brok in de keel te zitten.
En dat heb ik zo gelaten, omdat ik vind dat ik op de hoogte gesteld had moeten worden van de link t. a. v. die rapid-info.
Dit eenmaal uitgesproken hebben zij mij alle hulp die in huin macht lag toegezegt.
En dat is nog steeds zo tot op heden.
Nu terudenkend, vraagt ergens een klein duiveltje in me of de garage in Valence heeft gegokt dat ik tegen een probleem zou aanlopen waarvan zij het bestaan al wisten/of redelijkerwijs konden vermoeden, en waarmee ik weer bij hun terug zou komen opdat zij goed aan me konden verdienen. En zonder mij dus te informeren over die voornoemde IR.
Nu bezin ik mij er op of ik alsnog een vraag om erkenning van mijn probleem kan neerleggen bij de mediateur.
Want niemand is er ooit van uitgegaan dat ik deze klus zelf zou aanpakken èn klaren (met hulp van dit forum

, en vandaar ook de twee "tussen haakjes" bij het
"zelf" aanpakken ).
Met een warme groet vanuit de Ardèche
