Nu is de motor uit mej gouws al gedisassembleerd als studie voorbeeld voor mijn zoon.

Er zijn zekerlijk een paar mooie dingen te zien. Zo is het onvoorstelbaar hoe stevig het onderblok is. De krukas is op zijn plaats geschroefd met een verzameling bouten die duidelijk het onderblok zo stevig op zijn plaats houdt dat het zekerlijk sterk genoeg uitziet om de krachten van turbo aanjagen te kunnen hebben. Zoals ik het inschat zou 300pk helemaal geen probleem moeten zijn. De koppakking heeft minstens een cm tussen de kanalen en de verbrandingskamer. Het is dan ook helemaal niet verrassend dat deze motoren bijna nooit last hebben van een lekke koppakking. Met ruim drie ton op de teller is er bijna geen riggel te voelen in de cilinderwand. Het is ook te zien hoe weinig ruimte er is bij de zuigerveren.
Dat ziet er bijna als nieuw uit! De klepveren zijn tapslopend. Hierdoor zijn zij progressief. Wel geinig om te zien. Het schijnt vaker gebruikt te worden bij prestatie gerichte motoren, maar zal ook het verbruik ten goede komen.
Ook de diameter van de veren van boven en onder is duidelijk een verschil te zien.

En veiligheid voor alles zie ik

Gehoor is heilig in onze huis. Muziek wordt wel met enige volume genoten, maar het is zonde om je oren te vernielen met lawaai.

Wat wel weer een beetje teleurstellend was, was dat drie van de bouten op de oliepomp los zat. Een van de drie zelfs helemaal los. Het gaat niet om de bouten die de pomp op zijn plaats houdt, maar de bouten tussen blok en pomp die de schoepenwielen op hun plaats houden.